SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna w Świdnicy

205956

Książka

W koszyku

oceń

Wyznania = Kokuhaku / Kanae Minato ; z japońskiego przełożył Patryk Skorupa. - Wydanie I. - Warszawa : Tajfuny, 2024. - 197, [3] strony ; 20 cm.

Wyznania = 告白 / Kanae Minato ; z japońskiego przełożył Patryk Skorupa.

Autor

Minato Kanae (1973- ) Autor Skorupa Patryk Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura japońska

Temat

Zemsta Zabójstwo Uczniowie gimnazjów Śmierć dziecka Nauczyciele Matki i córki Japonia

Gatunek

Powieść psychologiczna Thriller

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia dla Dorosłych

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. S (1 egz.)

(dostępność ok. 02.01.2026)

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: Kokuhaku, 2008

Uwaga ogólna

Nazwa wydawcy na podstawie serwisu e-ISBN.

Recenzje:

Na początku się przed tą powieścią wzbraniałam - pewnie jak wiele mi podobnych osób, które literaturę japońską czy koreańską nie zawsze oceniają w superlatywach. Tak było z "Wyznaniami" Kanae Minato, a jak się okazało, była to świetna lektura. Choć słowo świetna nie oddaje w pełni jej głębi ani znaczenia. Nie daje odczuć jej treści, a ta jest wręcz niebywała. Zaskakująca i paraliżująca...
Ale po kolei...
W basenie zostają znalezione zwłoki sześcioletniej dziewczynki. (...) Jej mamą okazuje się być nauczycielką z miejscowej szkoły. Tragedia zmusza ją do podjęcia stanowczego kroku i rezygnacji z pracy. Podczas ostatniej lekcji wygłasza do klasy coś na kształt przemowy, podczas której niby zbacza z tematu, niby wodzi po manowcach nic nieznaczących tematów, po to by na koniec powiedzieć, że mordercy jej córki siedzą w tej klasie.
Powietrze zastyga.
Pada do widzenia.
I sprawiedliwość połączona z dręczeniem zaczyna się toczyć.
Jest ich dwoje. Teraz sobie obcy. Padły słowa, które nie powinny, nie w tym czasie co trzeba i nie w tym miejscu. Czasu nie cofnie nikt, nawet oni. I już nawet nie chodzi o dziewczynkę w basenie ile o nich i o to, co było między nimi. Wkracza samotność, odcięcie i izolacja.
Do tego przeklęte mleko, które musieli wypijać w szkole.
Ale wszystko ma swój koniec. Nawet żądza zemsty. Tą się planuje, próbuje przewidzieć i kontrolować, jednak najczęściej jest tak, że wszystko wymyka się jakiejkolwiek kontroli i człowiek nawet nad sobą nie panuje.
Umiera dziecko.
Potem matka.
Potem inna matka.
Spirala zemsty się kręci, koło się toczy.
I zastanawiasz się czy to jest sprawiedliwości? Jeśli jeno istnienie przestaje być, to czy inne też musi? Czy równanie zawsze musi wyglądać zerojedynkowo? Mój ból - tak, ale poczuj i ty, co to znaczy. Mój Ból może będzie lżejszy jeśli i ciebie taki dotknie.
Ta powieść wymyka się szufladkowaniu. To nie jest powieść ani kryminalna ani psychologiczna w dosłownym znaczeniu. Ta powieść to hybryda wielu gatunków literackich. To podszyta intelektem bardzo mądra książka, która wprawia w konsternację. Uzmysławia, czym staje się przypadkowo wyrządzone zło. Czym jest fałsz i próba ucieczki od samego siebie. To też obraz naszych czasów, obecnego pokolenia młodych, którzy bawią się w głupi sposób, którzy ryzykują, bo w ryzyku widzą ubaw i atrakcję. To także obraz samodzielnego piętnowania w białych rękawiczkach.
Genialna.
Na zawsze.